Και ώρα 10πμ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Δημαρχείο Αθήνας) | Κανένας επανυπολογισμός, καμία μείωση στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, κατάργηση του ν. 4387 (απασφαλιστικό Κατρούγκαλου) | 15, 25 και 19 Μάη θα είμαστε στους δρόμους


Συναδέλφισσα, συνάδελφε… Οι νέες μειώσεις των συντάξεων οδηγούν σε εξαθλίωση τους συνταξιούχους. Μας ληστεύουν τη ζωή μας. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ολοκληρώσει το έγκλημα σε βάρος μας. Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε μια πολιτική που στηρίζεται στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και στην κατάργηση όλων των κεκτημένων με αίμα του εργατικού κινήματος. Οι δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης ότι πρέπει να είναι «συνεπείς» στις περικοπές που έχουν ψηφίσει για τις συντάξεις απέναντι στους δανειστές δείχνουν ότι για την κυβέρνηση η σφαγή των συνταξιούχων είναι θέμα «τιμής».

Για μας όμως είναι θέμα ζωής. Δε θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση και στην τρόικα να ευτελίσουν τη ζωή μας. Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε την πολιτική τους. Χωρίς την ανοχή μας, δεν μπορεί καμία κυβέρνηση και τρόικα να υλοποιήσουν την πολιτική τους. 15 Μαΐου, 25 Μαΐου και 19 Ιουνίου θα είμαστε στους δρόμους.
Κάθε φορά και πιο πολλοί. Δε θα μείνουμε μόνο σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις. Επιδιώκουμε συντονισμένο αγώνα όλων των συνταξιούχων με στόχο την ανατροπή των μνημονίων και της πολιτικής κυβέρνησης και Ε.Ε, που τα εφαρμόζουν και έχουν οδηγήσει σε απόγνωση εκατομμύρια συμπολίτες μας. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα μας και εκατοντάδες χιλιάδες ζουν άνεργοι από τις συντάξεις των γονιών τους και παππούδων τους. Δεν έχουμε το δικαίωμα να βλέπουμε την καταστροφή, τη δική μας , των παιδιών μας και να σιωπαίνουμε. Από τη δυνατότητα του συνδικαλιστικού κινήματος να ηγηθεί του αγώνα και να καλέσει εργαζόμενους και συνταξιούχους στους δρόμους σε ανυποχώρητο αγώνα θα κριθεί εφαρμογή του 3ου μνημονίου για την περικοπή των συντάξεων από τον ερχόμενο Δεκέμβρη. Η Κυβέρνηση Σύριζα φοβάται την οργή μας. Και θα την δοκιμάσει σύντομα.

Την Τρίτη, 15 Μαΐου, ώρα 10.00, όλοι στην Πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Θα ακολουθήσει πορεία στο Υπουργείο Εθνικής οικονομίας στην Πλατεία Συντάγματος. Από δω και πέρα στους δρόμους μέχρι τέλους. Μέχρι τη νίκη.

Ο πόλεμος ήρθε πολύ κοντά και μας απειλεί όλους

ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ και το ΝΑΤΟ του Θανάτου

Όχι στους Εξοπλισμούς, τα Μνημόνια, τις συμμαχίες με Αίγυπτο–Ισραήλ

Ενάντια στον εθνικισμό – Διεθνισμός των Εργατών και των Λαών

Μέσα σε λιγότερο από 1 μήνα, οι λαοί κράτησαν δυο φορές την ανάσα τους, παρακολουθώντας τις επιθέσεις των αμερικάνων ιμπεριαλιστών για ν’ ανακτήσουν τον έλεγχο στη Μ. Ανατολή (και όχι μόνο): 1) Στον βομβαρδισμό της Συρίας μαζί με τους (αποδυναμωμένους) ιμπεριαλισμούς της Αγγλίας και Γαλλίας, όπου απειλήθηκε ανοιχτή σύγκρουση με τον Ρώσικο ιμπεριαλισμό. 2) Στην απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για μια τεράστια περιφερειακή ή και γενικευμένη ιμπεριαλιστική σύγκρουση.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού, το τελευταίο χαρτί για να επιλύσει τα πολιτικά προβλήματα με τη βία, να ξεπεράσει την κρίση καταστρέφοντας παραγωγικές δυνάμεις (και κυρίως τη ζωντανή εργασία). Σήμερα, εκτός από την οικονομική κρίση των δυτικών ιμπεριαλιστών, έχουμε και τεράστια πολιτική και κοινωνική κρίση, με την ολοένα μεγαλύτερη δυσκολία να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους σ’ ένα σχέδιο (μετά την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού, της νέας τάξης, της παγκοσμιοποίησης), να καθυποτάξουν τους υπόλοιπους εκμεταλλευόμενους λαούς. Η ανάδειξη καίριων ανταγωνιστών, που αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία τους, έχει οδηγήσει σε κρίση ιμπεριαλιστικής ηγεσίας και ιεραρχίας. Οι ΗΠΑ αποτελούν οικονομικά και εν μέρει πολιτικά γίγαντα με πήλινα πόδια, διατηρούν όμως στρατιωτική υπεροπλία (και θέλουν να την χρησιμοποιήσουν για ν’ ανακτήσουν τη θέση τους). Οι «αναδυόμενες» χώρες (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Ρωσία κ.ά.) υποσκελίζουν την Ευρώπη και η Κίνα διεκδικεί την οικονομική πρωτιά. Τέτοιες αλλαγές δεν γίνονται ποτέ «ειρηνικά» στον καπιταλισμό. Η έκρηξη των ενδοϊμπεριαλιστικων ανταγωνισμών είναι αναπόφευκτη, η λυσσαλέα εξόντωση των «αναδυόμενων» είναι καίριας σημασίας για τους παλιούς ιμπεριαλιστές. Αυτές είναι μερικές βασικές αιτίες της νέας «σταυροφορίας» της «πολιτισμένης» Δύσης, ενάντια στους δικούς της εργαζόμενους, στους λαούς όλου του πλανήτη.

Μερικά παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά για να κατανοήσουμε το μέγεθος των αλλαγών αλλά και των κινδύνων που έχουν ανοιχτεί.

• Η Ρωσική ομοσπονδία πρόσφατα αποκατέστησε την παρουσία στρατιωτικών μονάδων στις στρατηγικής σημασίας περιοχές του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού για να εγγυηθεί την ασφάλεια των οικονομικών δραστηριοτήτων στην περιοχή – δηλαδή την ναυσιπλοΐα μέσω της Aρκτικής, με τη βοήθεια της κλιματικής αλλαγής και το λιώσιμο των πάγων, που αχρηστεύει όλο το κλασικό εμπορικό δρομολόγιο μέσω Iνδικού ωκεανού, Ερυθράς θάλασσας, Σουέζ, Μεσογείου, Γιβραλτάρ, Βόρειας Ευρώπης! Η απάντηση των δυτικών είναι η επάνδρωση των βάσεων στη Νορβηγία και η επανενεργοποίηση –μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου– του Δεύτερου στόλου των ΗΠΑ, προκειμένου να ενισχυθεί η παρουσία της χώρας αλλά και του ΝΑΤΟ στον Ατλαντικό λόγω της επανάκαμψης την Ρωσίας.
• Οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι θα αποκτήσουν νέα πυρηνικά όπλα μικρής ισχύος και ο Πουτιν ρίχνοντας λάδι στην φωτιά του νέου ψυχρού πολέμου απαντά ότι οι νέοι διηπειρωτικοί πύραυλοι της Ρωσίας κάνουν την αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ σε Πολωνία, Ρουμανία και Αλάσκα να μοιάζει με τρύπια ομπρέλα.
• Οι δασμοί που αποφάσισε να επιβάλει ο Τραμπ σε χάλυβα και αλουμίνιο ενάντια σε Κίνα, Ευρώπη και λοιπούς ανταγωνιστές ουσιαστικά οδηγούν σε εμπορικό πόλεμο, που είναι το πρώτο βήμα για έναν στρατιωτικό πόλεμο. Επίσης η εμμονή των ΗΠΑ για ενεργειακή αποδέσμευση της Ευρώπης από τη Ρωσία έχει οδηγήσει σε ρήξη με τη Γερμανία, η οποία προχωρεί στην κατασκευή αγωγού από τα βόρεια παρακάμπτοντας την Ουκρανία και αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στην Ρωσία σε αυτή την περιοχή.
• Παρά την αναγγελία της Βόρειας Κορέας για κατάργηση του πυρηνικού της προγράμματος, συνεργασία ιστορικής σημασίας με τη Νότια Κορέα και οικοδόμηση συμφωνίας με τις ΗΠΑ, στην ουσία δεν πρόκειται για μια ειρηνική διευθέτηση (παρά τις θριαμβολογίες του Τραμπ), αλλά για το αποτέλεσμα μιας αφόρητης πίεσης στον Βορειοκορεατικο λαό (χωρίς να υποστηρίζει κανείς το σταλινικό καθεστώς της χώρας) μέσω του διεθνούς εμπάργκο τόσο από τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές όσο και από την Κίνα και τη Ρωσία, ώστε να συμμορφωθεί στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις. Ωστόσο το πρόβλημα δεν ήταν το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας (που μάλλον δεν αποτελούσε και μεγάλη απειλή) αλλά η περικύκλωση της Κίνας. Έτσι, στην αναγγελία της τελευταίας ότι εξόπλισε τα νησιά Σπράτλι στη Νότια Σινική Θάλασσα με πυραύλους Κρουζ, οι ΗΠΑ ξανανέβασαν τους τόνους και τις απειλές θυμίζοντας στην Κίνα ότι το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ είναι ο εγγυητής της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στην λεκάνη που οδηγεί στον Ειρηνικό.

Οι ΗΠΑ στοχεύουν στην αποτροπή του «Δρόμου του Μεταξιού», που αλλάζει τους εμπορικούς δρόμους συνδέοντας την Κίνα με Κεντρική Ασία, Ευρώπη και Αφρική, υποσκελίζοντας τον παραδοσιακό Δυτικό δρόμο (δηλ. τον Ατλαντικό ωκεανό). Ήδη αυτό το γιγάντιο σχέδιο της Κίνας έχει φέρει ανατροπές σε βάρος των Δυτικών ιμπεριαλιστών (επενδύσεις, έργα υποδομής κ.λπ. σε πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής). Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ πρωτοστατούν σε μια παγκόσμια κούρσα όλο και πιο επικίνδυνων εξοπλισμών, βάσεων και στρατιωτικής παρουσίας – μια τεράστια απειλή για το μέλλον όλης της ανθρωπότητας.

Ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή

Η συνεργασία Ιράν–Ρωσίας και οι εξελίξεις στη Συρία έχουν κλονίσει την κυριαρχία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, δίνουν διέξοδο στην ιστορική Περσία μέχρι τη Μεσόγειο, αμφισβητούν τον έλεγχο των Δυτικών ιμπεριαλιστών στους ενεργειακούς πόρους της Μ. Ανατολής, διευκολύνουν τον «Δρόμο του Μεταξιού». Γι’ αυτό έχουν μπει στο στόχαστρο ΗΠΑ και Ισραήλ. Η αποτυχία των ΗΠΑ στο Ιράκ, η (έστω τυχοδιωκτική) «προσέγγιση» της Τουρκίας με Ρωσία και Ιράν (για να αποκτήσει προσβάσεις στη Συρία και να πλήξει τους Κούρδους), έχει αφήσει τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές με μόνους συμμάχους τους Κούρδους (τους οποίους ενισχύουν και σαν απειλή απέναντι στην Τουρκία), το σκοταδιστικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας (που αντιμάχεται λυσσασμένα το Ιράν, π.χ. στην Υεμένη), την αποδυναμωμένη Αίγυπτο (μετά τη συντριβή της Αραβικής Άνοιξης από τη δικτατορία του Σίσι) – και κυρίως το Ισραήλ. Ο συσχετισμός είναι προς το παρόν σε βάρος των ΗΠΑ, που έχουν ανοιχτά τεράστια μέτωπα παγκόσμια (χαρακτηριστικό δείγμα η θέληση του Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία για να ασχοληθεί απερίσπαστος με την Κίνα). Πιέζουν έτσι να επέμβουν Ισραήλ και Σ. Αραβία, εκβιάζουν την Τουρκία να σπάσει με τη Ρωσία και να «ευθυγραμμιστεί» με το ΝΑΤΟ. Το Ισραήλ βρίσκεται σε ανοικτή σύγκρουση με το Ιράν, οι πυραυλικές επιθέσεις ενάντια σε Ιρανικούς στόχους στη Συρία έχουν γίνει ισχυρότεροι, ενώ απειλείται και ο Λίβανος όπου η Χεζμπολάχ έχει ισχυροποιηθεί στις τελευταίες εκλογές. Η αποτυχία της «αραβικής άνοιξης» στη Συρία (λόγω της επέμβασης των ιμπεριαλιστών αλλά και αποτυχίας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος να την στηρίξει) άφησε ανοικτό πεδίο για την επέκταση του πολέμου δια αντιπροσώπων των ιμπεριαλιστών.

Παρά τον κοινό τελευταίο βομβαρδισμό με Αγγλία και Γαλλία, η απόσυρση από την συμφωνία με το Ιράν μοιάζει να αφήνει τις ΗΠΑ απομονωμένες. Ευρώπη και Ρωσία διακηρύττουν ότι θα συνεχίσουν να στηρίζουν την συμφωνία, αρνούμενες να χάσουν ότι έχουν πετύχει οικονομικά στο Ιράν, να δεχτούν ότι ο «παγκόσμιος χωροφύλακας» ούτε καν τις ρωτάει. Ωστόσο, οι αντιφάσεις και το χάος των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων, δείχνουν έλλειψη στρατηγικής, αδυναμία να επιβληθούν, παρά τις αδυναμίες του κινήματος στο εσωτερικό των χωρών τους – και επομένως τη δυνατότητα να ανατραπούν τα σχέδιά τους, αν αναπτυχτεί μια συγκροτημένη (ιδεολογικά και πολιτικά) αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική κίνηση.

Κάτω οι πατριδοκάπηλοι και πολεμοκάπηλοι Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης

Η ανάφλεξη της νοτιοανατολικής Μεσογείου μεγαλώνει με την ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου (Ισραήλ, Κύπρος, Αίγυπτος και ίσως νότια της Κρήτης). Έτσι η χώρα μας (πέρα από την απάνθρωπη διαχείριση του προσφυγικού) εμπλέκεται ακόμα πιο άμεσα με τον πόλεμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, ολόκληρη η αστική τάξη και τα πολιτικά της επιτελεία, ΝΔ , Κίνημα Αλλαγής κ.λπ., μετά την απόλυτη υποταγή στους δανειστές και τα μνημόνια για να διασώσουν τον ελληνικό καπιταλισμό σε βάρος των εργαζομένων, ανακάλυψαν άλλη μια διέξοδο, προσοδοφόρα γι’ αυτούς, αλλά καταστροφική για μας. Τη μετατροπή της Ελλάδας σε προγεφύρωμα των πολεμικών σχεδίων των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ–ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε ενεργειακό κόμβο των ΗΠΑ (και του Ισραήλ και κάποιων ευρωπαίων ιμπεριαλιστών), σε στήριγμα του Ισραήλ, ώστε να απομονωθεί–περιοριστεί η Ρωσία. Στο όνομα της «σύγκρουσης» της Τουρκίας με τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές και της απομόνωσής της, έσπευσαν να παραδώσουν στις ΗΠΑ βάσεις και υποδομές για να διεξάγουν τον βρώμικο πόλεμό τους στην Συρία. Συμμαχούν με το Ισραήλ (τον σφαγέα των Παλαιστινίων, Λιβανέζων, Σύριων), την αιματοβαμμένη δικτατορία της Αίγυπτου. Κατασκευάζουν αγωγούς που μέσω Κύπρου, Κρήτης και Πελοποννήσου θα καταλήγουν στην Ιταλία, παρακάμπτοντας τον πιο εύκολο δρόμο μέσω Τουρκίας. Παραχώρησαν στις ΗΠΑ τη δυνατότητα κατασκευής σταθμού υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη, για να υποδέχεται το σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ, ενώ προχωρεί η κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ (θα μεταφέρει το αέριο του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη) και του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB (θα μεταφέρει το αέριο των ΗΠΑ προς Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη, αναιρώντας την εξάρτησή τους απ’ τη Ρωσία, κάνοντας την Ελλάδα πύλη διείσδυσης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην νοτιοανατολική Ευρώπη). Γι’ αυτό προσπαθούν να συμφωνήσουν με τη γειτονική Μακεδονία, ώστε να ενταχτεί σε ΝΑΤΟ και ΕΕ! Οι ιμπεριαλιστές θέλουν έτσι να προλάβουν τη Ρωσία στα Βαλκάνια, όσο και την προσπάθεια της Κίνας να βρει διέξοδο στην Ευρώπη. Παρά την πώληση του λιμανιού του Πειραιά στους Κινέζους (και την πολλά υποσχόμενη πιθανή εξέλιξή του σε διαμετακομιστικό κέντρο προς τις βόρειες Ευρωπαϊκές αγορές (μειώνοντας τον ρόλο λιμανιών όπως το Αμβούργο και το Ρότερνταμ!), χωρίς αυτό να και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ελλήνων εργαζομένων), η ΕΕ προσπαθεί με κάθε τρόπο να μπλοκάρει την κινεζική διείσδυση και η ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται (ιδιωτικοποιήσεις υπέρ ευρωπαϊκών και αμερικανικών συμφερόντων).

Με λίγα λόγια, η ελληνική αστική τάξη και τα άθλια επιτελεία της για μια ακόμα φορά προσδοκούν οφέλη από τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές, μη διστάζοντας να θυσιάσουν τον ελληνικό λαό, ως κρέας για τα κανόνια, συμμετέχοντας σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, ως θεματοφύλακας των ιμπεριαλιστών στην περιοχή (ιδιαίτερα απέναντι στην Τουρκία). Ας σκεφτούμε όμως την τραγωδία της Κύπρου, την πρόσφατη παράδοση του Αφρίν στους Τούρκους και του Κιρκούκ στους Ιρακινούς, παρά την υποτιθέμενη στήριξη των Κούρδων από τις ΗΠΑ – και ότι ο Τούρκικος καπιταλισμός έχει μια ισχύ διαπραγμάτευσης με τους Δυτικούς ιμπεριαλιστές, ώστε με ανταλλάγματα αντίστοιχα στον πραγματικό συσχετισμό δύναμης (που βαραίνει υπέρ του σε σχέση με τον ελληνικό) να αδειάσει τα όνειρα της αδύνατης ελληνικής αστικής τάξης.

«Στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός» – Αντιπολεμικό Αντιιμπεριαλιστικό κίνημα τώρα

Ο κίνδυνος για τους έλληνες εργαζόμενους και τη νεολαία είναι τεράστιος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και όλη η συμμορία του «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ» θα επιχειρήσουν να αναπτύξουν όλα τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τους πολέμους των ιμπεριαλιστών: 1. Μνημόνια Διαρκείας – με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. 2. Δηλητηρίαση του λαού από τη δημαγωγία για «το έθνος και τον πολιτισμό μας», την «ανωτερότητά» του απέναντι στους άλλους λαούς. Ένταση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. 3. Κυριαρχία μιας ακροδεξιάς ρητορικής, φασιστικοποίηση της κοινωνίας – μια χούντα με κοινοβουλευτικό μανδύα ή και χωρίς αυτόν. 4. Δραστικός περιορισμός των δημοκρατικών, πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. 5. Εξοπλισμοί σε βάρος των κοινωνικών δαπανών, στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας. Ήδη η ΕΕ ζητά την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού στρατού και ο Τραμπ ζητά την αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ για εξοπλισμούς από τους Ευρωπαίους.

Η στάση των επαναστατών απέναντι στον πόλεμο. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν οι άρχουσες τάξεις μιλάνε για την πατρίδα και τη δημοκρατία, εννοούν τη διατήρηση της ατομικής τους ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και τη διαιώνιση της πολιτικής τους κυριαρχίας πάνω στο προλεταριάτο και τις φτωχές λαϊκές μάζες. Οι κατέχουσες τάξεις ποτέ δεν υπερασπίστηκαν την πατρίδα, αλλά την προνομιακή τους θέση μέσα στην πατρίδα. Οι αστοί διατείνονται ότι όταν απειλείται το έθνος ή όταν πρόκειται να κερδίσει κάποια οφέλη από τη συμμέτοχη του σε έναν πόλεμο τότε πρέπει να παύσει κάθε διαμαρτυρία, κάθε διεκδίκηση, κάθε ταξική σύγκρουση. Για εμάς τους εργαζόμενους, κάθε υποχώρηση, κάθε παραχώρηση δικαιωμάτων όχι μόνο δεν απομακρύνει τον πόλεμο, αλλά αντίθετα δίνει τη δυνατότητα στις άρχουσες τάξεις να τον φέρουν πιο κοντά. Ο κύριος εχθρός του λαού βρίσκεται μέσα στη δική του χώρα – και η στρατιωτική νίκη μιας άρχουσας τάξης θα την κάνει ακόμα πιο επιθετική, τόσο ενάντια στο δικό της προλεταριάτο όσο και ενάντια σε αυτά που θα έχει επιτεθεί. Ωστόσο, η εργατική τάξη δεν είναι αδιάφορη για το έθνος της. Η ιστορία θέτει τη μοίρα του έθνους στα χέρια της, γι’ αυτό αρνείται να εμπιστευτεί  το έργο της εθνικής απελευθέρωσης και ανεξαρτησίας στον ιμπεριαλισμό. Το καθήκον της πλήρους εθνικής αυτοδιάθεσης και της ειρηνικής συνεργασίας μπορεί να λυθεί μόνο στη βάση της οικονομικής ενοποίησης απαλλαγμένης από την αστική κυριαρχία. Το εθνικό πρόβλημα ή το πρόβλημα της ανεξαρτησίας από τους ιμπεριαλιστές συγχωνεύεται πάντα με το κοινωνικό πρόβλημα. Μόνο η κατάκτηση της εξουσίας από το προλεταριάτο μπορεί να εξασφαλίσει μια πραγματική και ελεύθερη ανάπτυξη στα έθνη.

Τα καθήκοντά μας. Πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των λαών που δέχονται ιμπεριαλιστική επίθεση, ακόμα και αν οι ηγεσίες τους κάθε άλλο παρά δημοκρατικές είναι. Η δικαιολογία ότι η επίθεση των ιμπεριαλιστών γίνεται ενάντια σε αντιδημοκρατικά καθεστώτα, απλά συγκαλύπτει τη λεηλασία των ιμπεριαλιστών σε βάρος των λαών. Η ανατροπή τέτοιων καθεστώτων πρέπει αν είναι έργο των ίδιων των λαών, με τη βοήθεια του παγκόσμιου προλεταριάτου και όχι των ιμπεριαλιστών. Από την άλλη μεριά, μια αστική τάξη που θα συρθεί στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, θα συμμετάσχει στην πάλη των παγκόσμιων δυνάμεων για την επιδίωξη εξίσου ιμπεριαλιστικών στόχων. Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών την κάνει συνένοχη στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και επομένως υπεύθυνη για τις συνέπειές τους. Το επιχείρημα ότι είμαστε μια μικρή χώρα, που δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, απλά συγκαλύπτει το γεγονός ότι κρυφός πόθος κάθε άρχουσας τάξης είναι πως, στο πλευρό των ιμπεριαλιστών, θα κερδίσει κάποια οφέλη, ακόμα και αν χρειαστεί αν θυσιάσει το μισό ελληνικό προλεταριάτο.

Η επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την δειλή πολιτική των ρεφορμιστών, κύρια του ΚΚΕ – που πρωτοστατεί στα αστικά συνθήματα για «υπεράσπιση των συνόρων», «εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα» κ.λπ. Αυτή η «πατριωτική» πολιτική είναι ολόψυχη στοίχιση με τον αστικό εθνικισμό, προδοσία των εργαζομένων και του σοσιαλισμού. Δεν έχει τίποτα κοινό με την πραγματική προστασία των λαών από τους κινδύνους ενός πολέμου. Δεν έχει τίποτα κοινό με την πολιτική των διεθνιστών, τη μόνη πραγματικά κομμουνιστική, για διέξοδο με την ανατροπή αυτών που γεννούν τον πόλεμο, με την επιβολή επαναστατικών Κυβερνήσεων των Εργαζομένων.

Πρώτο καθήκον μας είναι η υπεράσπιση όλων των δημοκρατικών ελευθεριών, η συνέχιση της ταξικής πάλης με αμείωτη ένταση, η απόκρουση της καταστολής (από την αυτοάμυνα των αγώνων μας, μέχρι την πάλη μέσα στον στρατό). Πρέπει να αποκρούσουμε κάθε προσπάθεια πατριωτικής προετοιμασίας, απροκάλυπτου ή καλυμμένου μιλιταρισμού. Να αναπτύξουμε μια μαζική συνείδηση και κίνημα ενάντια στον πόλεμο, αντιιμπεριαλιστικό και αντικαπιταλιστικό. Με επιτροπές εργαζόμενων και νέων σε γειτονιές, σχολές, χώρους δουλειάς. Με ενωτικά αιτήματα (π.χ. ενάντια στις εξοπλιστικές δαπάνες, κλείσιμο των βάσεων, έξοδο απ’ το ΝΑΤΟ κ.λπ.). Για ένα πραγματικό μέτωπο δράσης των οργανώσεων και κομμάτων της εργατικής τάξης (και όχι απλά μια συρραφή ονομάτων). Ένα κίνημα που δεν μένει προπαγανδιστικό, αλλά θα παλεύει να εμποδίσει πραγματικά τον πόλεμο (απεργίες, μπλοκαρίσματα δρόμων, βάσεων αεροδρομίων). Να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη και συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς, για να διώξουμε τους ιμπεριαλιστές, να ανατρέψουμε τις αντιδραστικές άρχουσες τάξεις. Σε μια διεθνή προοπτική ενάντια στην κρίση του κεφαλαίου και τους πολέμους του ιμπεριαλισμού, να αντιτάξουμε μια διεθνή εξέγερση για την ανατροπή του καπιταλισμού. Το σύνθημα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Από κάποιους προσδιορίζεται ως «σύνδρομο της Βαβέλ», και υπάρχουν κι εκείνοι που προσεγγίζουν χαιρέκακα το σκορποχώρι στο οποίο έχει μεταμορφωθεί το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, μετά τις αλλεπάλληλες τερατογενείς συγκολλήσεις του με διάφορες κομματικές αποφύσεις του σοσιαλδημοκρατικού αχταρμά, και υπό την ηγεσία της Φώφης Γεννηματά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το πρόβλημα ωστόσο είναι πολυσύνθετο… Δεν αφορά μονάχα στο ερμαφρόδιτο και πολλαπλά μεταλλαγμένο ΚΙΝΑΛ, αλλά στις συνολικότερες διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, και σχετίζονται με τη γενικευμένη ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος.

Πρόκειται για ένα περιβάλλον του οποίου η έντονη κινητικότητα, αυτό το οποίο έρχεται να υπηρετήσει ως πρώτιστη ανάγκη, είναι την προσαρμογή των πρωταγωνιστών στις απαιτήσεις της διαχείρισης του χρεωκοπημένου και έξωθεν επιβληθέντος μοντέλου πολιτικής διακυβέρνησης, με τρόπο που να το οχυρώνει έναντι του κινδύνου της πολιτικής του ανατροπής.

Επομένως, τόσο η κρίση στρατηγικής που αντιμετωπίζουν οι θεσμικοί του πρωταγωνιστές, όσο και η διαρκής αναζήτηση ρόλων από το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό που το υπηρέτησε, καταδεικνύουν τρία πράγματα, που έχουν την δική τους ιδιαίτερη πολιτική σημασία.

Το πρώτο: Είναι τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει η ίδια η κυρίαρχη πολιτική που ασκείται, και η οποία παρά τα κατά καιρούς ευφυολογήματα με τα οποία επιχειρούν να την εμφανίσουν ως εν εξελίξει ή ως εν αναμονή success, έχει ουσιαστικά εξαντλήσει τα αποθέματα με τις «χάντρες» που θα μπορούσαν να «αγοράσουν» χρόνο, μέσα στον οποίο θα καθίσταται ανεκτό το αποκρουστικό της πρόσωπο.

Το δεύτερο: Είναι τα ίδια τα περιθώρια επικοινωνιακών ελιγμών τα οποία εξαντλήθηκαν, με αποτέλεσμα να καθίσταται πρακτικά και ουσιαστικά αδύνατη η οποιαδήποτε απόπειρα επένδυσης στην όποια διακριτή στρατηγική διαφορετικότητα, πάνω στην οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να οικοδομηθούν προσωπικές προοπτικές και πολιτικές καριέρες, από ένα πολιτικό προσωπικό απολύτως χειραγωγούμενο και πολιτικά αλυσοδεμένο, μέσα στη δουλοπρεπή πολιτική τους διαδρομή της πέτρινης οκταετίας.

Ο πολιτικός χυλός που προέκυψε ως υποπροϊόν αυτής της πολιτικής διαχείρισης και αυτής της πολιτικής διαδρομής, τους έχει καταστήσει όλους τραγικά ίδιους, οπότε μόνο μέσα σε διαδικασίες μιας επί τα αυτά ανακατανομής ρόλων, είναι καταδικασμένοι να αναζητήσουν διεξόδους για την προσωπική πολιτική τους επιβίωση.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν να νέμεται αυτή τη στιγμή την κυβερνητική εξουσία, και με τη δυνατότητά του να διατηρεί την ευθύνη του «διανεμητή ρόλων» στο υπό διαμόρφωση πολιτικό σκηνικό, είναι φανερό πως οι φυγόκεντρες τάσεις θα ενταθούν στην σοσιαλδημοκρατική απόφυση… Η παρουσία της κ. Γενηματά θα υπόκειται σε ένα διαρκές πολιτικό και όχι μόνο ροκάνισμα… Και μια ιδιότυπη Λερναία ύδρα με πολιτικά υδροκέφαλααπό τον ΓΑΠ, μέχρι τον Βενιζέλο και από τ απόνερα του Ποταμιού μέχρι τα αντίστοιχα της ΔΗΜΑΡ, θα αναζητεί ρόλο, εισόδημα και πολιτική παρουσία με ιδιαίτερο πολιτικό βάρος, χωρίς βεβαίως κομματικά φετίχ, και με παντελώς νερωμένη την «αυθεντικότητα» της πολιτικής φυσιογνωμίας στην οποίας το όνομα έπιναν νερό παλαιότερα όλοι ετούτοι.

Στο ίδιο περιβάλλον βεβαίως, και με εμφανή όχι μονάχα τη στρατηγική αλλά ακόμη και τη διαχειριστική αδυναμία της να αποπνεύσει την όποια δυναμική προκειμένου να την θέση στην υπηρεσία του συστήματος, η Ν.Δ σαν ιδιότυπη κομματική αμοιβάδα, προσδοκά να «καταπιεί» τα πήγματα  που αποχωρίζονται από την πολιτική φυγοκέντριση της χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να τα εμφανίσει ως υποτιθέμενη «πολιτική δυναμική». Όλα τα παραπάνω βεβαίως καταδεικνύουν πως…

Το τρίτο σημαντικό στοιχείο: Το οποίο συνθέτει το πάζλ της επόμενης μέρας, είναι τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία καταδικάζεται η ζωή των ανθρώπων, και τα οποία βεβαίως στην αλληλοσύνδεσή τους με την τραγική κατάσταση στην οποία περιέρχεται η χώρα, σε ότι αφορά τη διεθνή της θέση αλλά και την γεωπολιτική της υπόσταση, συνθέτουν μια νέα κατάσταση, όχι απλά βιωματικά αποκρουστική αλλά και εθνικά επικίνδυνη, απέναντι στην οποία και για την αντιμετώπιση της οποίας, επείγει να ληφθούν συγκεκριμένες αποφάσεις.

Πριν απ’ όλα γιατί αυτή η εξέλιξη αν δεν ανακοπεί τώρα, τείνει να καταστεί μη αναστρέψιμη, με αξεπέραστο κόστος, και αυτό το κόστος θα είναι πρωτίστως εθνικό.

Κατά δεύτερον γιατί μια τέτοια εξέλιξη, μοιραία θα συνδυαστεί και με καθολική επιδείνωση των πολιτικών όρων συνολικότερα. Επομένως, ένα πολιτικό σύστημα «χυλός», προσηλωμένο απόλυτα και δεσμευμένο με τις ίδιες του τις υπογραφές στην πάση θυσία εξυπηρέτηση αλλότριων προτεραιοτήτων, θα έχει ως μονόδρομο την επιλογή ακόμη και της πολιτικής εκτροπής, μέσα από πρακτικές εκτεταμένης απαξίωσης θεσμών και πολιτικών κανόνων, προκειμένου να διατηρηθεί ο πολιτικός έλεγχος των εξελίξεων με μια κοινωνία καθηλωμένη ως προς την δυνατότητά της να αντισταθεί.

Στην συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία επομένως, αυτά τα φαινόμενα της πολιτικής ανασύνταξης, σε συνδυασμό με την καταφανή αδυναμία τους να ευοδωθούν, και στην απόλυτη συνάρτησή τους με τις ισχυρές γεωπολιτικές πιέσεις που δέχεται η χώρα, προϊδεάζουν για την επερχόμενη καθολική αναμόρφωση που θα αφορά ΚΑΙ στην πολιτική φυσιογνωμία του τρόπου της διακυβέρνησης αλλά ΚΑΙ στο γεωπολιτικό αποτύπωμα της πατρίδας μας, μέσα σε ένα περιβάλλον γενικευμένων ανατροπών και ευρύτατων γεωστρατηγικών ανασυντάξεων.

Η πολυσυζητημένη «μεταμνημονιακή εποχή» μέσα στην οποία θα συντριβεί ότι απέμεινε όρθιο μετά και από την ολοκλήρωση της ιεροτελεστίας θανάτου που αποκαλείται «4^η αξιολόγηση» … Η αμφιλεγόμενη μεγαλοστομία για την περήφανη εξωτερική πολιτική που «κλείνει» ανοικτά μέτωπα και ιστορικές εκκρεμότητες δεκαετιών… Οι διθύραμβοι για τις πολυδιαφημισμένεςδήθεν «στρατηγικές συμμαχίες» των οποίων οι καταστροφικές συνέπειες αποκρύπτονται συστηματικά και επιμελώς από τον Ελληνικό λαό…  Και η πολεμική κλιμάκωση η οποία ξεδιπλώνεται με τρόπους ευθύτατης αμφισβήτησης της Εθνικής μας κυριαρχίας…

Συνιστούν ένα ενιαίο πακέτο προκλήσεων… Μια δολοφονική βεντάλια απειλών, που αν δεν τσακιστεί, θα καταστρέψει τον τόπο.

Αυτή είναι η κατάσταση, και δεν νομίζουμε πως πρέπει να χάνεται χρόνος για γλαφυρότητα στις περιγραφές. Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις.

• Αποφάσεις που θα καταστήσουν την Ελληνική κοινωνία, πρωταγωνίστρια στον οδικό χάρτη της πολιτικής ανατροπής.
• Αποφάσεις που θα πρέπει να ακυρώσουν άμεσα και εν τη γενέσει τους, τις κίβδηλες προσπάθειες με ψευδοανατρεπτικά συνθήματα, που αποσκοπούν στο να ακυρώσουν μέσα από αλλεπάλληλα αδιέξοδα, την οργή και την πολιτική προσδοκία των ανθρώπων.
• Αποφάσεις που θα ανακόπτουν την φιλοδοξία των καιροσκόπων οι οποίοι επιχειρούν να εκτονώνουν τις προσδοκίες και τη μαχητικότητα, σε έναν αχταρμά από κενολόγα συνθήματα, που προσβλέπουν στην αναβίωση της άθλιας βιομηχανίας παραγωγής ματαιόδοξων ανδρεικέλων του συστήματος που ΚΑΙ δοκιμάστηκαν… ΚΑΙ απέτυχαν παταγωδώς.

Οι πολιτικές δυνάμεις που ευαγγελίζονται την πολιτική ανατροπή, πρέπει να καταστούν οι αδιαφιλονίκητοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Και για να το καταφέρουν, επιβάλλεται να δρομολογήσουν τις διαδικασίες που θα διασφαλίσουν την πολιτική τους ενότητα, στη βάση ενός ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ, ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥ και ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟΥ προγράμματος στόχων και πολιτικών ιεραρχήσεων.

Μια πολιτική ενότητα, στην βάση μιας συγκεκριμένης και ενιαίας δέσμης στόχων με αντικείμενο την αποκαθήλωση των μνημονιακών δεσμεύσεων που στραγγαλίζουν τη χώρα, την οικονομική – παραγωγική και νομισματική της ανασύνταξη, την ουσιαστική ανάταξη της κοινωνίας με την παράλληλη αποκαθήλωση του ανάλγητου και δολοφονικού θεσμικού πλαισίου που έχει επιβληθεί, την υπεράσπιση της εθνικής της κυριαρχίας, την προάσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας, τον ριζικό και μαχητικό αναπροσανατολισμό της Εξωτερικής της πολιτικής.

Με δυο λόγια, τα ίδια τα φαινόμενα εκφυλισμού και κατάρρευσης, στην περιδίνηση των οποίων έχει παραδοθεί το δουλοπρεπές πολιτικό προσωπικό, απαιτούν και επιβάλουν να δοθεί απάντηση με όρους ανατροπής της πολιτικής του εξουσίας.

Απαιτούν και επιβάλουν να δοθεί απάντηση με όρους μαχητικής διάταξης και πολιτικού προσανατολισμού, όχι μονάχα για μια γενικόλογη και χωρίς πρόσημο πολιτική ανατροπή.

Αλλά για μια πολιτική ανατροπή που θα φέρει ανεξίτηλο και χωρίς εκπτώσεις το πρόσημο της Δημοκρατικής και Πατριωτικής Εξουσίας. Τίποτε λιγότερο από αυτό…

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

∆ύο µόνο µέρες μετά την απόφαση του ΣτΕ με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση γεωγραφικού περιορισμού των προσφύγων στα νησιά, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ∆. Βίτσας κατέθεσε νέο νοµοσχέδιο στη Βουλή, που τιτλοφορείται «Τροποποίηση διαδικασιών ασύλου και άλλες διατάξεις», επιχειρώντας να παρακάµψει την απόφαση του ΣτΕ και να επιταχύνει τη διαδικασία ασύλου και τις µαζικές απελάσεις προσφύγων.

Στο νομοσχέδιο εισάγεται σύντμηση όλων των διοικητικών προθεσμιών ως προς την κατάθεση και εξέταση των αιτημάτων, προτείνονται αλλαγές στον τρόπο επίδοσης των αποφάσεων που καθιστούν ιδιαίτερα ανελαστικό και τιμωρητικό το σύστημα για τους αιτούντες, ενώ τίθενται ιδιαίτεροι περιορισμοί στο δικαίωμα υποβολής μεταγενέστερης αίτησης.

Ανατροπή κάθε έννοιας δικαίου αποτελεί η «τελεσιδικία στον δεύτερο βαθµό», που ορίζει ότι µπορεί να απελαθεί κάποιος τη στιγµή που θα απορριφθεί η αίτηση ασύλου του σε δεύτερο βαθµό, ακόµα και αν προσφύγει στο διοικητικό εφετείο κατά της απόρριψης, όπως έχει δικαίωµα! Επιπλέον, οι ενδιαφερόµενοι τίθενται εκτός της διαδικασίας ασύλου αν δεν µπορέσουν να παραστούν στην προγραµµατισµένη συνέντευξη ασύλου, έχασαν κάποια προθεσµία ή καθυστέρησαν να παραλάβουν την απόφαση σχετικά µε το αίτηµα ασύλου.

Σε κάθε προτεινόμενη τροποποίηση, οι αιτούντες αντιμετωπίζονται συλλήβδην με καχυποψία, ως εν δυνάμει καταχραστές, ως «καταναλωτές του συστήματος ασύλου», εισάγεται πλήθος νέων υποχρεώσεων των αιτούντων κατά τη διαδικασία, γίνεται προσπάθεια να περισταλεί η ερμηνεία περί του «ευάλωτου», ενώ εφαρμόζεται δυσμενής διακριτική μεταχείρισή τους σε σχέση με το γενικό πληθυσμό για τις διοικητικές προθεσμίες.

Σχετικά με την επιβολή γεωγραφικού περιορισμού, με το προτεινόμενο άρθρο 7, συγκεκριμενοποιούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση απόφασης, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που θέτει η απόφαση του ΣτΕ και να λυθούν τα χέρια της διοίκησης ξανά. Ορίζεται, έτσι, ότι η απόφαση αυτή λαμβάνεται όταν αυτό είναι αναγκαίο «για την ταχεία επεξεργασία και αποτελεσματική παρακολούθηση των αιτημάτων ασύλου». Περαιτέρω, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις για τις υλικές συνθήκες υποδοχής, ενσωματώνοντας σχετική ευρωπαϊκή οδηγία. Με τις διατάξεις «για τον περιορισμό ή διακοπή των υλικών συνθηκών υποδοχής», δημιουργείται ένα ολόκληρο πλαίσιο επιτήρησης και τιμωρίας στις προσφυγικές δομές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η δυνατότητα διακοπής των παροχών σε περίπτωση εγκατάλειψης των κέντρων ή σε περιπτώσεις παραβίασης του Κανονισμού Λειτουργίας και επίδειξης «βίαιης συμπεριφοράς».

Πρόκειται για ένα αντιδραστικό τερατούργηµα που αποσκοπεί στην «αποσυµφόρηση των νησιών» διά του πολλαπλασιασµού των µαζικών απελάσεων και της δραστικής µείωσης του χρόνου αναµονής της -σχεδόν βέβαιης- απόρριψης των αιτηµάτων ασύλου για την πλειονότητα των προσφύγων των hot-spot του Αιγαίου. Είναι στην ίδια κατεύθυνση με τις αλλαγές στο σύστημα ασύλου της ΕΕ που προτείνει ο εμπνευστής της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας Γκέραλντ Κνάους και που υιοθετούνται σταδιακά από τις κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ:
ολοκλήρωση της εξέτασης των αιτημάτων εντός δύο εβδομάδων, δυνατότητα επιστροφής των απορριφθέντων εντός λίγων μόνο εβδομάδων στις χώρες προέλευσης –που θα επιτευχθεί και με την υπογραφή νέων διακρατικών συμφωνιών– και κράτηση όλων ανεξαιρέτως των αιτούντων σε κλειστούς χώρους για όσο διάστημα διαρκεί η εξέταση των αιτημάτων.

Δύο χρόνια μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, Αθήνα και Βρυξέλλες, ενόψει των πολεμικών εξελίξεων στη Συρία και αλλού, ετοιμάζονται να αποτρέψουν τα νέα κύματα απελπισμένων, ενώ κρατάνε πάνω από 15.000 πρόσφυγες φυλακισμένους στα νησιά.

Καθήκον μας να μην αφήσουµε τους πρόσφυγες τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία να γίνουν «µπαλάκι» των ανταγωνισµών ούτε βορά της ρατσιστικής Ευρώπης-«φρούριο», που πρώτα τους εξοντώνει στη χώρα τους και ύστερα τους πνίγει στη Μεσόγειο.

Ο αγώνας για ελεύθερη µετακίνηση και ίσα δικαιώµατα των προσφύγων και των µεταναστών είναι η µόνη απάντηση.
Με πρώτο βήµα τον αγώνα για απόσυρση του ρατσιστικού νοµοθετήµατος Τσίπρα – Βίτσα που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή.

Για αυτό καλούμε την Τρίτη, 6.30 μ.μ., 15-05-2018, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, στη Βουλή.

ΚΑΛΟΥΝ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΑΘΗΝΑΣ-ΠΕΙΡΑΙΑ
ANTINAZI ZONE
ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΚΕΕΡΦΑ
ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ/ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΙΛΙΟΥ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ/ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Κ. ΠΑΤΗΣΙΩΝ/ΑΧΑΡΝΩΝ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ,
ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
ΧΩΡΟΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ CITY PLAZA


ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ-ΟΝΡΑ
ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
ΕΕΚ-ΟΕΝ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΛΑΕ
ΝΑΡ



//www.kar.org.gr/

Μόνο στην ΕΡΤ Open κι ακούτε καλά!

Δευτέρα 14 Μαίου 2018, στίς 16.00-17.00 ζωντανά στο στούντιο της ΕΡΤ Open* και την εκπομπή της Άννας Ματθαίου καλεσμένος ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος.






*Συντονιστείτε στο ελεύθερο ραδιόφωνο της ΕΡΤ Open στους 106.7 στα fm στην Αττική και διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα της www.ertopen.com/radio ή στο www.live24.gr

Το πρόγραμμά αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και
από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο,
καθώς και από διάφορους άλλους σταθμούς στην Ελλάδα.

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045


Καλή ακρόαση!!!

Η NASA στέλνει το πρώτο ελικόπτερο στο διάστημα στην επόμενη αποστολή της στον Άρη, που αναμένεται να ξεκινήσει τον Ιούλιο του 2020.

Το Ελικόπτερο του Άρη θα ταξιδέψει με την αποστολή του οχήματος Rover του Άρη 2020, ανακοίνωσε ο διαστημικός οργανισμός. Οι επιστήμονες θέλουν να δοκιμάσουν τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργούν οχήματα που είναι "βαρύτερα από τον αέρα" στον κόκκινο πλανήτη, δήλωσε εκπρόσωπος της NASA.

«Η ιδέα ενός ελικοπτέρου που πετά στον ουρανό ενός άλλου πλανήτη είναι συναρπαστική. Το Ελικόπτερο του Άρη δίνει πολλές υποσχέσεις για τις μελλοντικές επιστημονικές αποστολές εξερεύνησης στον Άρη», δήλωσε ο διοικητής της NASA, Jim Bridenstine, που είναι υπεύθυνος για το μηχάνημα τύπου "drone".

«Αφού οι αδελφοί Ράιτ απέδειξαν πριν από 117 χρόνια ότι ήταν δυνατή μια ελεγχόμενη πτήση εδώ στη Γη, μια άλλη ομάδα Αμερικανών πρωτοπόρων μπορεί να αποδείξει ότι το ίδιο μπορεί να γίνει σε έναν άλλο κόσμο», δήλωσε ο Thomas Zurbuchen, αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης Επιστημών της NASA.

Το Ελικόπτερο του Άρη δεν θα είναι επανδρωμένο, αλλά θα λειτουργεί αυτόνομα, με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που πετά ένα drone εδώ στη Γη. Έχει τη δυνατότητα να είναι πολύ ταχύτερο -και πιο περίπλοκο για να πετάξει πιο μακριά- από το ταξίδι του River στη βραχώδη επιφάνεια του Άρη.






ΑΠΕ

Την αντίθεσή τους στο νέο χαράτσωμα που προωθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την εγκατάσταση μετωπικού σταθμού διοδίων στην Άσπρη Άμμο στην Καβάλα, εκφράζουν τα Σωματεία Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτ. Υπαλλήλων, Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο καλούν σε κινητοποίηση την Τρίτη 15 του Μάη στη 1 μ.μ. στην κεντρική πλατεία, με συνθήματα αιτήματα «Να καταργηθούν τώρα όλα τα διόδια» και «Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας».

Σε κοινή τους ανακοίνωση τονίζουν:

«Αυτή είναι η "δίκαιη ανάπτυξη". Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν για να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων που λυμαίνονται τους δρόμους. Η λαϊκή οικογένεια έχει χρυσοπληρώσει τους δρόμους της χώρας. Με τη φορολόγηση, η οποία καταλήγει στις τσέπες των κατασκευαστικών ομίλων ως επιδοτήσεις (είτε κρατικές είτε ευρωενωσιακές). Με το δανεισμό των ομίλων που γίνεται με εγγύηση του Δημοσίου (δηλαδή με χρήματα του ελληνικού λαού). Με την τοποθέτηση των διοδίων, ενός ''χαρατσιού'' που το καρπώνονται οι ανάδοχοι όμιλοι πριν ακόμα παραδώσουν το έργο, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που οι μεγαλοκατασκευαστές εκβιάζουν με τις προθεσμίες παράδοσης των έργων και ζητούν κι άλλα από το κράτος.

Την ίδια ώρα που κατασκευάζονται τα κεντρικά οδικά δίκτυα ώστε να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη, ασφαλής και ταχεία μεταφορά εμπορευμάτων, η χρήση αυτών των δικτύων γίνεται απαγορευτική για τους εργαζόμενους λόγω κόστους και το υπόλοιπο οδικό δίκτυο αφήνεται κυριολεκτικά στην ''τύχη'' του και γίνεται με τον καιρό από ακατάλληλο έως επικίνδυνο. Τέτοια παραδείγματα δεν είναι και λίγα στην ΠΕ Καβάλας.

Υποκριτικές και μακριά από τις λαϊκές ανάγκες είναι και οι φωνές που ενώ ''διαμαρτύρονται'' σήμερα για τα διόδια, αποδέχονται τη λογική της ΕΕ που λέει ''ο χρήστης πληρώνει''. Διαφωνούν απλώς στον τρόπο που θα γίνεται η πληρωμή και στην τοποθέτησή τους σε σχέση με την ολοκλήρωση των έργων. Κανένας δεν πρέπει να ξεγελαστεί από τη λογική της διευθέτησης του θέματος των διοδίων με την κατάργηση κάποιων σταθμών ή τη μεταφορά σε άλλα σημεία ή την δωρεάν μετακίνηση κατοίκων ορισμένων χωριών που είναι δίπλα.

Κανένας δεν μπορεί να πατά σε δυο βάρκες. Ή είσαι υπέρ των διοδίων και την παράδοση των οδικών αξόνων στους επιχειρηματικούς ομίλους, ή θα είσαι υπέρ της κατάργησης όλων των διοδίων. Κάθε άλλο αίτημα, πέρα από την πλήρη κατάργηση όλων των διοδίων, την ακύρωση της σύμβασης - παράδοσης των εθνικών οδικών δικτύων στους επιχειρηματικούς ομίλους, την ελεύθερη κίνηση στο οδικό δίκτυο, συνιστά αποπροσανατολισμό του λαού και κάλπικη αντίθεση για τα διόδια, στη ληστεία που γίνεται οδηγώντας ακόμα και στη θυσία ανθρώπινων ζωών.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Την κατάργηση άμεσα όλων των διοδίων. Δρόμους ελεύθερους, ασφαλείς, για να εξυπηρετείται άνετα και γρήγορα ο λαός.

Την κατάργηση των συμβάσεων παραχώρησης των οδικών δικτύων σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Τα οδικά έργα και τις υποδομές να τα αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις του λαού.

Να κατασκευάζονται γρήγορα και σωστά οι παράδρομοι, οι κόμβοι, οι διαπλατύνσεις και όποιο άλλο έργο είναι αναγκαίο, ώστε να κινούνται με ασφάλεια οι διερχόμενοι.

Συγκοινωνίες δημόσιες, φθηνές, τακτικές, δωρεάν για τους ανέργους, άπορους, μερικά απασχολούμενους, φοιτητές, μαθητές.

Το σταμάτημα κάθε δίωξης και την ακύρωση κάθε καταδίκης όσων αγωνίζονται για την κατάργηση των διοδίων ή αρνήθηκαν να πληρώσουν».




πηγή 902.gr

Ένας από τους πιο εμβληματικούς σκηνοθέτες της ΕΡΤ ο  Κώστας Περπερίδης έφυγε σε ηλικία 78 ετών .
Εργάστηκε επί σειρά ετών με μεγάλη επιτυχία στην ΕΡΤ και διέπρεψε σε αθλητικές εκπομπές και μεταδόσεις.

Ήταν από τους πρώτους σκηνοθέτες της «Αθλητικής Κυριακής» και ο άνθρωπος που παρουσίαζε με τον καλύτερο τρόπο το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου του 1982 αλλά και το Ευρωμπάσκετ του 1987.

Οι σκηνοθέτες τεχνικοί ,εικονολήπτες αλλά και οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ εξέφρασαν τα βαθιά συλλυπητήρια τους στην οικογένεια του.

Η κηδεία του θα γίνει το απόγευμα της Δευτέρας 14/5, στις 16.00 στην εκκλησία του προφήτη Ηλία στην Αγία Παρασκευή.









Πηγή:ΕΡΤ

Στις εσωκομμματικές κάλπες προσέρχονται την Κυριακή 155.000 μέλη της ΝΔ -που κατέβαλαν τα 12 ευρώ για την κάρτα μέλους-, για την ανάδειξη διοικήσεων στις νομαρχιακές και τοπικές οργανώσεις καθώς και αντιπροσώπων για το συνέδριο του κόμματος που αναμένεται να γίνει τον ερχόμενο Δεκέμβριο.

Το πολιτικό στίγμα έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Παρασκευή με το άρθρο του στον «Φιλελεύθερο», στο οποίο υπογραμμίζει ότι κάνει πράξη τη δέσμευση του για ανανέωση του κόμματος και μαζί για ενίσχυση των οικονομικών του, εισπράττοντας λίγα από πολλούς και όχι πολλά από λίγους.

Συγκεκριμένα, την Κυριακή θα εκλεγούν 66 πρόεδροι ΝΟΔΕ, 333 πρόεδροι Δημοτικών Τοπικών Οργανώσεων, καθώς και από 9 μέλη σε κάθε Νομαρχιακή ή Τοπική Επιτροπή και 1.000 αντιπρόσωποι για το συνέδριο του κόμματος.

Η Πειραιώς εκπέμπει εικόνα σύμπνοιας που βασίζει στα στατιστικά της συμμετοχής:

Από τις 66 ΝΟΔΕ στις 27 υπάρχει μόνο μία υποψηφιότητα, και στις υπόλοιπες υπάρχουν δύο ή τρεις υποψήφιοι, ενώ μεγάλος είναι ο αριθμός συμμετοχής για τις εννεαμελείς τοπικές και νομαρχιακές επιτροπές.

Η γραμμή της Πειραιώς ήταν μέχρι και την τελευταία στιγμή να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι και να αποφευχθούν αντιπαραθέσεις που θα κηλίδωναν τη διαδικασία, όπως επίσης να μείνουν μακριά οι βουλευτές και τα υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη.

Φυσικά οι διαφορετικές τάσεις ανέπτυξαν τη δική τους καλώς νοούμενη εσωκομματική δραστηριότητα προκειμένου να πετύχουν τη μέγιστη δυνατή εκπροσώπηση στον κομματικό μηχανισμό. Οι παροικούντες τη γαλάζια Ιερουσαλήμ εκτιμούν ότι είναι η διαδικασία από την οποία θα αναδειχθούν στελέχη των Νομαρχιακών και Τοπικών Οργανώσεων που θα είναι πιο κοντά στην ηγεσία του κόμματος, κάτι άλλωστε αναμενόμενο.

Όπως ανέφερε στο άρθρο του και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οι εκλογές της Κυριακής δεν είναι μόνο μία διαδικασία οργανωτική, αλλά και βαθύτατα πολιτική, αφού «οι δημοτικές και νομαρχιακές οργανώσεις θα οδηγήσουν το κόμμα μας στις εκλογικές μάχες που έρχονται».








ΑΠΕ - ΜΠΕ

Δέκα τέσσερις συλλήψεις έγιναν από τις αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή γύρω από το ΟΑΚΑ, πριν και μετά τον τελικό του κυπέλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο, μεταξύ των ομάδων της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.

Συγκεκριμένα, έξι από τους συλληφθέντες κατηγορούνται για συμμετοχή στα επεισόδια, που σημειώθηκαν αμέσως μετά τη σφύριγμα από τον διαιτητή της λήξης του αγώνα λήξης, και ένας για κατοχή κροτίδας. 

Όπως έγινε γνωστό από την Αστυνομία, ομάδες οπαδών της ΑΕΚ βγήκαν από τις θύρες 3 και 7 του σταδίου και επιτέθηκαν στις αστυνομικές δυνάμεις, με φωτοβολίδες και άλλα αντικείμενα. 
Οι αστυνομικοί απάντησαν με χρήση χημικών, τους διέλυσαν, καταδίωξαν τους νεαρούς, ενώ προχώρησαν στην σύλληψη των επτά.
Οι άλλοι δύο από τους 14 συλληφθέντες συνελήφθησαν για κλοπή από το κυλικείο του σταδίου, ενώ οι υπόλοιποι πέντε για κατοχή μικροποσοτήτων ναρκωτικών, που βρέθηκαν στην κατοχή τους σε ελέγχους που έγιναν από τους αστυνομικούς.

Όλοι θα οδηγηθούν σήμερα στον εισαγγελέα.








ΑΠΕ